Bότσαλα, αλουμίνιο, χάντρες και...

... μικρά έργα τέχνης!

Ένα σπιτάκι,
που χαρίστηκε στη θεία Φιφί:

Ένα καραβάκι

-σε νησί βρισκόμαστε άλλωστε-
που χαρίστηκε στους Ειρήνη & Βασίλη:

Και ένα διαφορετικό press papier δωρίστηκε στη Δέσποινα,
για το γραφείο της με την υπέροχη θέα στον Εύδηλο:

Έφτιαξα και δύο από τα αγαπημένα μου παιδικά καραβάκια γούρια 

για τον Λευτεράκη και τον Χαραλαμπάκο

αλλά στη βιασύνη μου, 

ξέχασα  να τα φωτογραφίσω...

Τα βότσαλα της Λυδίας...

Η Λυδία "ανακάλυψε" ότι μπορεί να ζωγραφίζει σε πέτρες

και να κάνει δώρα κι από τότε δεν έχει σταματήσει...

Οι δημιουργίες της έχουν δε εξαρχής συγκεκριμένο αποδέκτη!

Ιδού οι πρώτες πέτρες που ζωγράφισε και

επέμενε να φωτογραφίσουμε:

Μη μ' αγαπάς με συννεφιά...

... κάνε μου μόνο συντροφιά

και χώρο.

Μη μ’ αγαπάς τόσο βαθιά

γιατί όταν βρέχει τα βαθιά

παίρνουν νερό κι είναι βαριά.

Και χάνει κάθε ομορφιά το δώρο...

κάνε μου χώρο...

κάνε μου χώρο...

 Νατάσα Μποφίλιου
Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδη

 

Ο φωτεινός ήλιος προσπαθεί να φανεί πίσω από ένα σύννεφο...

Μενταγιόν από αλπακά, χρώματα βιτρό και ασημόσκονη

περάστηκε μαζί με χαντρούλες στα ίδια χρώματα 

σε ασημί ατσαλόσυρμα...

Αστέρι μου φεγγάρι μου...

Μενταγιόν φεγγάρι-αστέρι από αλπακά, 

περάστηκε με χρώματα βιτρό, 

στολίστηκε με ασημόσκονη 

και βρήκε τη θέση του σε μαύρο ατσαλόσυρμα 

μαζί με μία χάντρα που πολύ μου θυμίζει πλανήτη...

Σκουλαρίκια λουλουδάκια

Μεταλλικά λουλουδάκια περάστηκαν με μαύρο χρώμα βιτρό,

στολίστηκαν με ασημόσκονη και χάντρες θαλασσιές

κι έγιναν σκουλαρικάκια για να χαριστούν με αγάπη 

στην ξαδέρφη μας Δέσποινα 

για τη γιορτή της...

Mια καρδιά...

Ζούμε με συναισθήματα, όχι με τις ώρες στο ηλιακό ρολόι. 

Θα έπρεπε να μετράμε το χρόνο με τους χτύπους της καρδιάς.

Αριστοτέλης

Ένα αρκετά μακρύ κολιέ σε μαύρο & αποχρώσεις ροζ

για έναν άνθρωπο με μεγάλη καρδιά

που αγαπάμε όλοι πολύ...

 

Λευκός αστερίας...

Ένα κολιέ φτιαγμένο με αγάπη από το Λυδιάκι

για να δωριστεί στην κα Μαρία που γιόρταζε...

Δυο ωραίες πεταλούδες...

Δύο πεταλουδίτσες και χάντρες, χάντρες, χάντρες!

Ένα κολιέ για την Μίνα...

... κι ένα για τη Δεσποινούλα:

Φτιαγμένα και τα δύο στην Ικαρία για να δωριστούν με αγάπη!