Και για να εξασκηθώ σε όσα έμαθα στο σεμινάριο της Αλεξάνδρας,
αφιέρωσα - με μεγάλη μου χαρά- αρκετό χρόνο από τη χθεσινή μέρα
στη δημιουργία δύο τελικά έργων,
διαφορετικών από άποψη υλικών αλλά με το ίδιο πάντα θέμα...
αγαπημένα σπιτάκια!
Το ένα από τα δύο έργα είναι σε καμβαδάκι
και όλα πήγαιναν όπως τα ήθελα...
τα χρώματα φωτεινά, οι λεπτομέρειες ταιριαστές, τα σπιτάκια παραμυθένια...
Βέβαια όταν έφτασε η ώρα να χρησιμοποιήσω το καρβουνάκι
που μας δώρισε η Αλεξάνδρα για τα περιγράμματα
αυτό ήταν άφαντο...όσο κι αν έψαξα δεν το βρήκα! Κλαμψ!
Οπότε χρησιμοποίησα μαρκαδόρους και μετά έκανα το λάθος...
βιάστηκα και πέρασα βερνίκι πριν στεγνώσουν καλά τα περιγράμματα!
Πέρασα τις επόμενες δύο ώρες περίπου διορθώνοντας...
αλλά το "έσωσα"...νομίζω:
Το δεύτερο έργο ξεκίνησε πολύ διαφορετικά.
Είχα μία απλή κορνίζα ικέα και
ήθελα να βάλω μέσα ένα σπιτάκι από αλπακά που είχα φτιάξει...
μετά όμως από τόσο χρώμα μου φαινόταν πολύ φτωχό.
Έτσι έντυσα το σπιτάκι με χαρτί,
έβαλα χρώματα πεταλούδες και λουλουδάκια στην κορνίζα,
τύπωσα μία φράση που ταιριάζει στο θέμα,
έβαλα τελικά κι άλλο γρασίδι (τσόχα), φράχτη (λινάτσα) και φόντο (χαρτόνι)
κι έγινε ένα πιο χαρούμενο σπιτάκι γεμάτο αγάπη...
... το οποίο χαρίστηκε στους Αντωνία, Μιχάλη, Κυριακή & Αγγελική!
Κλείνοντας αυτή την ανάρτηση,
μπορώ να πω ότι "όσο ζω μαθαίνω"...
αλλά και "αν δεν πάθεις δεν θα μάθεις"!
Καλή σας ημέρα!
