Έφτασε κιόλας του Αγίου Δημητρίου...

Είναι απίστευτο πόσο καιρό έχω να φτιάξω κάτι...

Από Σεπτέμβρη που γυρίσαμε από διακοπές, 

αισθάνομαι ότι τρέχουμε συνεχώς... και οικογενειακώς!

Έφτασε λοιπόν αισίως η γιορτή του Αγίου Δημητρίου...

και ο πρώτος Δημητράκης που θα συναντήσουμε

είναι ο φίλος της Λυδίας και συμμαθητής της στο ωδείο

ο Δημητρόπουλος!

Δεν είχα πολύ χρόνο είναι αλήθεια (μόλις 1 ώρα)

αλλά δεν θέλαμε να μην του δωρίσουμε και κάτι 

μιας και θα τον βλέπαμε μία μέρα πριν τη γιορτή του!

Πήραμε λοιπόν ένα μικρό καδράκι ΙΚΕΑ και το "στολίδαμε"

για να βάλει τη φωτογραφία του:

Η αλήθεια είναι ότι μου φαίνεται λίγο bebe,

 τώρα που το ξαναβλέπω!

Μήπως να του πάρουμε κι ένα βιβλίο 

για την επόμενη Παρασκευή που θα τον ξαναδούμε;

Οι ευχές πάντως ισχύουν:

Πάντα υγιής και χαρούμενος!

Χρόνια πολλά και καλά!