Μαξιλάρι για φιλαναγνώστες...

Η δασκάλα της Λυδίας, 1η δημοτικού φέτος,
ζήτησε να φέρουν από ένα μαξιλαράκι για να κάθονται
και να διαβάζουν την ώρα της φιλαναγνωσίας.
Ω! Τί χαρά!
Μετά από τρία χρόνια επαφής με το δημόσιο σχολείο,
άκουσα για πρώτη φορά ότι θα γίνει πράγματι η φιλαναγνωσία!
Εκτός αυτού άλλη μία αφορμή για δημιουργία...
δική μου εννοώ!
Πήρα ένα μαξιλαράκι καρέκλας και το "κέντησα" με τσόχα!
Και τί άλλο θα ταίριαζε περισσότερο στην περίσταση
από μία σοφή κουκουβάγια;
Ιδού το αποτέλεσμα: 

Τέλος, καλό είναι να έχουμε πάντοτε στο νου μας 

τα δικαιώματα του αναγνώστη, σύμφωνα με τον Daniel Pennac.

Το παιδί έχει δικαίωμα:

·να μη διαβάζει,

·να πηδάει σελίδες,

·να μην τελειώνει ένα βιβλίο,

·να το ξαναδιαβάζει,

·να διαβάζει οτιδήποτε,

·στον μποβαρισμό (ικανοποίηση αισθήσεων),

·να διαβάζει οπουδήποτε,

·να τσαλαβουτάει,

·να διαβάζει μεγαλόφωνα,

·να σιωπά.

Ίσως αν σκεφτούμε αυτά, να απελευθερωθούμε κι εμείς βαδίζοντας με τις μικρές μας αναγνώστριες και με τους μικρούς μας αναγνώστες στους δρόμους της φιλαναγνωσίας.

(http://www.philanagnosia.gr/epimorfoseis/agapite-ekpaideutike/1551-epistoli)